Στη γαλάζια θάλασσά μας

Στο Αιγαίο μακριά

Ζούσαν Χρόνια σκλαβωμένα

Δώδεκα μικρά νησιά.

Είχαν όλα μια λαχτάρα

Κι έναν πόθο στην καρδιά

Πότε θα ?ρθει η άγια μέρα

Για να δουν τη λευτεριά.

Ρόδος, Κάλυμνος και Λέρος

Κάσος, Κάρπαθος και Κως

κι άλλα τόσα διαμαντάκια

λάμπουν τώρα μέσ? το φως.

Τώρα η μάνα μας Ελλάδα

Τα ΄χειμεσ? την αγκαλιά

Κι η γαλάζια μας σημαία Κυματίζει στα νησιά.

Διατηρήθηκαν ανόθευτα στη ψυχή, μέσα σε δύσκολες και αβάσταχτες καταστάσεις και όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, ενώθηκαν με την ελεύθερη Πατρίδα.

Όμως για να φτάσουμε στην Ενσωμάτωση και στην 7η Μαρτίου 1948, χρειάστηκαν αγώνες και θυσίες από τον ελεύθερο ελληνικό λαό, αλλά και από τον επί πολλά χρόνια σκλαβωμένο δωδεκανησιακό λαό.

Σαν ελάχιστο φόρο τιμής, όχι μόνο στους πρωτεργάτες, αλλά και σε όλους όσοι με τις θυσίες τους συνέβαλαν στο να ξημερώσει αυτή η μέρα, αφιερώθηκε η εκδήλωση που πραγματοποίησαν οι μαθητές του σχολείου μας με τη βοήθεια της εκπαιδευτικού Δήμητρας Τσούλου.

Η φετινή γιορτή ήταν διαφορετική από τις άλλες, γιατί περιελάμβανε την αυθεντική μαρτυρία της συμπατριώτισσας μας κας Γκίκα.