Το Ήχος και Φως είναι ένα
είδος θεάτρου χωρίς ηθοποιούς, το οποίο ενώνει τη σκηνική
δράση, το λόγο, τη μουσική και το φως με την αρχιτεκτονική
και τα παρουσιάζει σ' ένα φυσικό σκηνικό. Πιο συγκεκριμένα
το Ήχος και Φως αποτελεί ένα μοντέρνο είδος αναπαραστατικής
τέχνης (performing art), στερεοφωνικής ραδιοφωνικής παράστασης,
συνδυασμένη με φως και αρχιτεκτονική. Στην ουσία οι ήχοι είναι
σαν να βγαίνουν μέσα από τις πέτρες-μνημεία, τα οποία άκουσαν
τους διάλογους στους φυσικούς τους χρόνους και τους απορρόφησαν.
Η δυναμική των φωτισμών εξαφανίζει το σημερινό φυσικό περιβάλλον
γύρω από τα μνημεία (κτίρια, δέντρα, κτλ.) και συνήθως είναι
αυτή που τραβά την προσοχή του θεατή, καταφέρνοντας μαζί με
τη μουσική να συμπιέσει αιώνες ολόκληρους μέσα σε μερικά λεπτά,
με αποτέλεσμα η όλη ψευδαίσθηση που δημιουργείται να βασίζεται
στις συναισθηματικές δυνατότητες και τη φαντασία του θεατή.
Το σενάριο είναι βασισμένο είτε σε πραγματικά γεγονότα είτε
σε μύθους που σχετίζονται με τον χώρο. Το κείμενο είναι πρόζα,
αφήγηση ή ποιητικός λόγος. Τέτοιου είδους θεάματα χρησιμεύουν
στην εκμάθηση της ιστορίας μ? έναν ελκυστικό τρόπο, τόσο για
παιδιά όσο και για ενηλίκους.
Στην Ελλάδα το Ήχος και Φως πρωτοεμφανίστηκε το 1959, οπότε
και δημιουργήθηκε το πρώτο στο Λόφο της Πνύκας με θέμα το
Βράχο της Ακρόπολης. Στη συνέχεια εγκαινιάσθηκαν άλλα δύο,
στη Ρόδο και στην Κέρκυρα. Σήμερα παραμένει σε λειτουργία
μόνο της Ρόδου, το οποίο λειτουργεί από το 1961. Η εκλογή
της τοποθεσίας δεν ήταν τυχαία. Η Ρόδος είναι πλούσια σε ιστορικό
παρελθόν, καθώς επίσης και σε φυσική ομορφιά. Επιπλέον, παρέχει
πολλές τουριστικές ευκολίες, με αποτέλεσμα να προσελκύει το
ενδιαφέρον τουριστών από όλο τον κόσμο. |